keeps crashing down the same period in my text between the paragraphs and I forgot about the crush
...
Nederlands |
2000001003923
Hardback
€ 14,00
Afzender gedefinieerd
Written by Stine Sampers between April 2018 and January 2019 in Brussels, Ghent, Antwerp, Alveringem, Amsterdam and Berrias-et-Casteljau with a Samsung Galaxy S5, stolen in October 2018 in Brussels, and a Samsung Galaxy S7 that had
to be taught vocabulary. Cover image by Deveny Faruque, received by mail in February 2020 as a good luck charm (15×17cm, screen print on cotton). From the afterword by Maru Mushtrieva:
"Here, the longing for the Other – unsurmountable distance – is actualized not only by the content but also by the compositional design itself. What at first glance appears to be a stream of consciousness, is in fact a synthesis of vocabulary from past text messages. While composing them, Stine Sampers used her phone’s algorithm to decide what to say next, with suggestions coming from the text messages previously exchanged with her friends. The words from different contexts, once chosen carefully, now belong to the careless vocabulary of a machine, welcomed into a loop of misrecognition."
127x196mm, 114p, glue bound, ltd. to 200 copies. Riso-printed on Arcoprint Arena Ivory Smooth 90g and Arcoprint Edizioni Avorio 270g. Printed in Borgerhout, bound at De Wrikker, copy-editing by Jan & Sis Matthé, design by Matthé and Kaye. Typeface: Candida.
"Immensely grateful to all the lovers and friends, birds and blue."
Details
| EAN : | 2000001003923 |
| Uitgever : | Risik Press |
| Uitvoering : | Hardback |
| Taal/Talen : | Nederlands |
| Status : | Bestelbaar |
Stine Sampers
Poëzie
De conceptuele gedichten van Stine Sampers bevinden zich in een tussenruimte, een grijze zone. Ze verspringen en haperen. Ze blijven steken zoals onze gedachtegang soms stil blijft staan bij een enkel woord of beeld wanneer iemand tegen ons praat. Iemand spreekt iets uit en datgene wordt een impuls. Het roept een nieuw beeld op, dat weer een nieuw beeld oproept, dat weer een nieuw beeld oproept, dat weer een nieuw beeld oproept. De beelden worden op elkaar gelegd als dunne lagen mist waar je vaag de contouren van het gedachtelandschap nog doorheen ziet. De gedichten zijn fragmentarisch, associatief, en lijken samen te vallen met het denken zelf. Het lezen van Sampers’ werk is als denken, als een herinnering, als ongemak, als verlangen, als een gedachtestroom, als een knipperend licht, een flikkerend bewustzijn, als de droom die overvloeit in het ontwaken. Je wordt nooit helemaal wakker. De gedachte kent geen einde. Sampers schreef de bundel met behulp van haar smartphone (een Samsung Galaxy S5 en later S7). Het algoritme van haar telefoon bepaalde welke wending de tekst nam. Berichten uitgewisseld met vrienden, geliefden, familie en kennissen vormden de invoer. Maru Mushtrieva, die de opvoering van een deel van de publicatie cureerde, beschrijft in het nawoord de synthese van woordenschat uit berichten: “De woorden uit verschillende contexten, ooit zorgvuldig uitgekozen, behoren nu toe aan de zorgeloze woordenschat van een machine, worden deel van een vicieuze cirkel van misplaatste herkenning.” De woorden afkomstig uit gesprekken uit het verleden projecteren een verlangen naar verbinding op het heden en de toekomst. Er zit een onmogelijkheid tot samenkomst in vervat: tussen het vroeger en het nu; tussen het ik en de ander; tussen flarden van gedachten en coherente communicatie. De aard van het schrijfproces stelt de gedichten vrij van een vaste, voorbedachte betekenis en laat ruimte voor ons, de lezers, om mee te varen op die betekenisloosheid of om zelf betekenis toe te kennen, herinneringen te koppelen, de haperende taal onder te dompelen in de mist van ons eigen verlangen.