In Mother of Invention beschrijft auteur Katrine Marçal hoe ver de wetenschap had kunnen staan als we wat vaker naar vrouwen hadden geluisterd. Hoewel dat misschien wat kort door de bocht klinkt, kom het er wel op neer dat het aandeel van de vrouwen in de wetenschap echt niet onderschat mag worden.

Vrouwen in de wetenschap zijn:

* Innovatieve doorzetters (zoals we in hoofdstuk twee kunnen lezen, waar Bertha Benz de eerste persoon is die een tocht van 90 kilometer durft te ondernemen met de ‘horseless carriage’ ontworpen door haar man. Tijdens deze tocht maakt zij aanpassingen aan dit model, die we nu nog altijd terugvinden in onze auto’s.)

* Belangrijke werkkrachten (in hoofdstuk drie kunnen we lezen hoe de eerste computers vooral door vrouwelijke werkkrachten werden bestuurd.)

* Een reden voor mannen om technologie achteruit te laten gaan (zoals we kunnen lezen in hoofdstuk twee, waar het duidelijk wordt dat de eerste elektrische auto’s gelijktijdig met de benzinewagen werden ontworpen, maar deze van de markt werden gehaald toen het bleek dat vooral vrouwen met deze wagens reden, en enkel benzinewagens ‘mannelijk’ genoeg waren om te verkopen aan de mannen.)

* Nog zo veel meer, dat u zelf zal ontdekken als u het boek leest.

In tien korte en vlot leesbare hoofdstukjes schetst Marçal een duidelijk en overzichtelijk beeld van wat het aandeel van vrouwen in de wetenschap is. Een heerlijk boek voor iedere feminist die op zoek is naar nòg meer argumenten om het patriarchaat onder tafel te praten.

Door Merel Vanegeren sinds 2 maanden en 9 dagen

De Britse schrijver Max Porter werd wereldberoemd met zijn bloedmooie novelle over rouw ‘Verdriet is het ding met veren’. Zijn nieuwe boek ‘Shy’ is het verhaal van een paar opmerkelijke uren uit het leven van een getroebleerde tiener. Hij wandelt de nacht in en luistert naar de stemmen in zijn hoofd: die van zijn leraren, zijn ouders, de mensen die hij pijn heeft gedaan, de mensen die van hem proberen te houden. Shy is een roman over eenzaamheid en jezelf verliezen, en tot de ontdekking komen dat je niet alleen bent.

Door Jan Dertaelen sinds 2 maanden en 9 dagen

In zijn negentiende roman buigt J.M. Coetzee zich opnieuw over de geheime wegen van het hart. De liefde gaat onder de microscoop en al haar facetten worden grondig bestudeerd. In deze korte, krachtige roman over verlangen en onvermogen, nabijheid en onbereikbaarheid doet hij dat even genadeloos als grandioos.

Beatriz is een Spaanse bankiersvrouw die de Poolse pianist Witold heeft uitgenodigd voor een concert in Barcelona. Hij is een stuk in de zeventig, een controversiële muzikant die opvalt door zijn lange, witte lokken en zijn sobere interpretaties van Chopin. Tijdens het etentje achteraf slaat de bliksem in: Witold wordt hopeloos verliefd op Beatriz, maar zij heeft geen idee waarom. En het is dat bodemloze ‘waarom?’ waardoor deze roman als een motor wordt voortgestuwd. Welke raadsels liggen er in het DNA van deze twee figuren waardoor een onmogelijke liefde toch begint te smeulen?

Coetzees stijl is onderkoeld en afstandelijk, maar door allerlei scheurtjes en kiertjes sijpelt de melancholie binnen. In de personages, die soms zo koel en beredeneerd getekend lijken, wordt een kwetsbare gevoeligheid zichtbaar. Kleine barsten die ontstaan onder de druk van een heimelijke en riskante hartstocht.

Er rijzen vragen die zonder antwoord blijven en die daarom blijven echoën tot op het eind, wanneer je als lezer op een punt bent gebracht waar vooral twijfel heerst en waar je zelf je conclusies moet trekken. Wie zijn deze mensen nu eigenlijk echt? Wat willen ze? Wat is er onuitgesproken gebleven en wat is er precies verloren gegaan in de vele vertaalslagen van het Spaans naar het Engels naar het Pools en weer terug? Te midden van die vragen overheerst de compassie voor deze twijfelachtige geliefden die allebei ‘op zoek zijn naar de openbaring van hun lot’, maar gedoemd lijken om in het duister te blijven tasten.

Door Jan Dertaelen sinds 2 maanden en 9 dagen

Het is verleidelijk de Welshe schrijver Cynan Jones te vergelijken met een beeldhouwer. Schrijven is voor hem een zaak van schrappen, schaven en polijsten, alsof hij zijn tekst met hamer en beitel te lijf gaat. Wat overblijft, is de essentie, de diamant die verborgen zat in het gesteente. Romans als ‘Inham’ en ‘De lange droogte’ blinken uit in een literair minimalisme dat weinigen hem nadoen. Telkens zijn het indringende verhalen over de krachtmeting tussen mens en natuur, parabels die verbluffen door hun kernachtige, poëtische schoonheid.

‘Alles wat ik vond op het strand’ is opnieuw een staaltje meesterlijk beknopte vertelkunst. Hold is een berooide visser in een klein Welsh kustdorp. Hij voelt de kering van de getijden in zijn botten en kent de zee als een verraderlijke natuurkracht die even genadeloos als genereus is. Wanneer de branding hem onverwacht iets toewerpt dat zijn armoedige bestaan zou kunnen veranderen, kan hij het aanbod niet afslaan.

Hold is het archetype van de tragische held. In een poging het goede te doen, roept hij het noodlot over zich af. Verblind door de lokroep van een betere toekomst stevent hij af op zijn ondergang. In vijf bedrijven ontplooit Jones een Griekse tragedie die zich afspeelt tegen het decor van de ruwe Welshe rotskusten. Hoewel je van bij het begin weet dat het alleen maar slecht kan aflopen, houdt hij je tot de laatste pagina gevangen in een haast ondraaglijke spanning.

Jones is gefascineerd door de wispelturigheid van het lot: hoe iets wat we niet hadden voorzien ons leven plots een totaal andere richting kan uitsturen. Dat is de spil waar zijn hele oeuvre om wentelt, en die ook in dit boek de kern van het verhaal vormt. De mens als speelbal in de handen van datgene wat hem willekeurig overvalt. ‘Er komen dingen op ons pad en al het andere hangt af van wat we kunnen doen met de dingen die op ons pad komen.’

Door Jan Dertaelen sinds 2 maanden en 9 dagen

Ieder jaar worden er ontzettend veel boeken over de Tweede Wereldoorlog gepubliceerd, dit maakt het (voor zij die geen tijd hebben om honderden boeken per jaar te lezen) bijzonder moeilijk om een keuze te maken. Met deze tip probeer ik die keuze wat te vergemakkelijken. De zwarte driehoek beschrijft hoe men voor en na de Tweede Wereldoorlog omging met de 'asocialen'. Zij kregen, zoals de titel verklapt, geen gele ster maar een zwarte driehoek opgenaaid. 

De zogenoemde ‘asocialen’ zijn mensen van de laagste stand die omwille van omstandigheden al voor de oorlog als afval van de maatschappij werden beschouwd. Tijdens de oorlog werden zij vaak aan de nazi’s overgeleverd door mensen die hen net moesten beschermen, zoals zorgverleners en het stadsbestuur. Na de oorlog werden de ‘asocialen’ niet bij de oorlogsslachtoffers gerekend en moesten zij vaak nog jaren in kampen leven. 

Ondanks al dit onrecht is hun verhaal helemaal niet zo wijdverspreid als zou moeten. Dit maakt van het boek echt een iets wat iedereen zou moeten hebben gelezen. Zelfs zij die al ontzettend veel over de Tweede Wereldoorlog weten, zullen nog bijleren. De auteur, Rense Havinga, bezorgt haar lezer een helder overzicht en een kritische blik op de situatie in Duitsland en Nederland.

Het boek is vlot geschreven en slechts 118 pagina’s lang, wat het ook enorm toegankelijk maakt. Kortom, De zwarte driehoek is een boek waar u niets mis mee kunt doen als u opzoek bent naar een eyeopener. 

Door Merel Vanegeren sinds 2 maanden en 17 dagen

The Fires of Lust opent met ons te vertellen dat de barbaarse en incestueuze vorm van ‘middeleeuwse’ seks die we in tal van populaire feuilletons, zoals Game of Thrones, lezen, complete fictie is. Meer zelfs, met de manier hoe we vandaag de dag naar seks kijken, kunnen we ons simpelweg niet inbeelden hoe het er in de middeleeuwen aan toeging.  Zo werd incest bijvoorbeeld breder bekeken dan we vandaag de dag doen, en werd seks tussen mensen met een leeftijdsverschil groter dan 10 jaar strenger bestraft dan in het heden.

Katherine Harvey slaagt er in The Fires of Lust in om genuanceerd en helder te schrijven over seks in zijn meest enge en tegelijkertijd ook meest brede begrip. Haar duidelijke vertelstijl wordt aangevuld met historische documenten en afbeeldingen, bijvoorbeeld van een nonnetje dat gaat oogsten van een boom vol fallussen. Verder is het boek zo vlot en verhalende geschreven dat het niet eens uitmaakt of het onderwerp je echt aanspreekt, je hebt er sowieso een fijne leeservaring aan.

Door Merel Vanegeren sinds 2 maanden en 17 dagen

Toen hij een jaar of twintig was, vond Jeroen Theunissen in een reiswinkeltje een kaart van Europa waarop dikke purperen lijnen langeafstandswandelingen markeerden. Als de schrijver jaren later last krijgt van melancholie, angstaanvallen en depressies, en zich gevangen voelt in een mislukkend huwelijk, laat hij alles en iedereen achter, ook en vooral zijn twee kinderen, en begint aan een zes maanden durende wandeltocht van Zuidwest-Ierland tot aan de Bosporus. Hij treedt zo in de voetsporen van de Brit Patrick Leigh Fermor, die al in 1933 te voet van Hoek van Holland naar Constantinopel reisde, dwars door een Europa dat zich op een scharniermoment bevond – Adolf Hitler was immers net aan de macht gekomen. Het Europa waar Theunissen doorheen wandelt kampt opnieuw met heel wat problemen: klimaatverandering,nationalisme en een vluchtelingencrisis. Ik = cartograaf is vele boeken ineen. Een verslag van een wandeltocht. Een onhandige poging om onze snel veranderende wereld vast te grijpen. Een verhaal over een man die halsoverkop wegvluchtvan zijn verantwoordelijkheden, terugkomt en probeert een woonplek voor zijn kinderen te creëren. In Ik = cartograaf tekent Jeroen Theunissen een persoonlijke kaart van Europa, het continent dat hij graag zijn thuis wil noemen.

Door Confituur Boekhandelsprijs sinds 2 maanden en 17 dagen

Na de dood van haar ouders komt Margriete in het bruisende, ruwe Gent terecht. Terwijl haar oudere broers hun handen vol hebben met schilderen en huizen versieren voor wie rijk en machtig is, brengt zij haar dagen door in een klooster waar ze manuscripten verlucht, en haar avonden bij haar beschermvrouw. Haar vriendschap met een kruidengenezeres en vroedvrouw geeft haar een inkijk in de wereld van leven en dood, doet haar nadenken over de ingrijpende keuze die haar wacht: trouwen en stoppen met schilderen, of schilderen en voor altijd maagd blijven.Weinigen weten dat de beroemde broers van Eyck ook een schilderende zus hadden. Margriete vertelt het verhaal achter Het Lam Gods, een van ’s werelds meest iconische schilderijen, gezien door de ogen van een middeleeuwse vrouw.

Door Confituur Boekhandelsprijs sinds 2 maanden en 17 dagen

Een vrouw die in de keuken gerechten vult met verlangens en verdriet. Een dochter die in brieven aftelt tot het weerzien van haar geliefde. Een kleindochter die in essays een taal geeft aan de onherbergzaamheid van familieverbanden. Half leven onderzoekt hoe het is je te verhouden als moeder, dochter, grootmoeder, echtgenote, weduwe, geliefde, vrouw. De vrouwen reflecteren op zichzelf en hun wereld, maar vooral houden ze elkaar een spiegel voor, terwijl hun levens bewegen, botsen en verstrengelen. Op zintuiglijke wijze voert Aya Sabi vervlogen en verdrukte herinneringen op, van ontheemding en vervreemding, van Marokko tot de Lage Landen. Een familiekroniek over hoe pijn blijft zingen, generaties openbreekt en verbindt. Over hoe thuis soms de warmte is die een mens afgeeft, maar ook de kilte is die een mens mee kan brengen.

Door Confituur Boekhandelsprijs sinds 2 maanden en 17 dagen

Wanneer de jonge, vrijgevochten Frieda Tendeloo op een late wintermiddag in 1963 de dichtgevroren Waal op stapt, wacht haar een ontmoeting die ze nooit meer zal vergeten. Tussen de ijsschotsen op de witte rivier ontmoet ze de getrouwde Otto. Ze beleven een liefde die onstuimig begint, maar noodlottig eindigt. Haar leven lang houdt ze haar herinneringen hieraan voor zichzelf. Tot Frieda op 81-jarige leeftijd plotseling weer alleen is. En het verzwegen verdriet zich onontkoombaar aan haar opdringt. Pas dan durft ze op zoek te gaan naar wat ze is verloren.

Door Confituur Boekhandelsprijs sinds 2 maanden en 17 dagen