Het artikel is toegevoegd aan je winkelwagen
Het laatste leesgroepboek van 2022 was “Detransitie, baby” van Torrey Peters. Peters - zelf een transvrouw - baseerde zich voor het verhaal op haar eigen ervaringen
Hoofdpersonages zijn Reese, een witte transvrouw die moeilijk alleen kan zijn en heel graag moeder wil worden. Haar ex, ooit James toen Amy en dan Ames. En zijn baas en huidige vriendin Katrina die zwanger is. Katrina is een Chinees Joodse cisvrouw die doorheen het verhaal querness ontdekt. Als Katrina zwanger is, stelt Ames voor om de baby met zijn drieën op te voeden.
Deze Femina Libera sessie had een hele dag kunnen duren. We hadden het over niet normatieve relaties, messy lives, nuance, de educatieve functie van representatie, over genderessentialisme, radicaal feminisme, standpuntfeminisme, de valkuilen van perfecte representatie.
We vroegen ons af of we een zeker activisme mogen verwachten van een transschrijfster en waarom men zo vaak over TERFS spreekt terwijl sommigen toch gewoon transfoob zijn.
We hebben gelachen en gehuild met het boek. Verhaaltechnisch vond ik het boek niet altijd even sterk, soms wat uitleggerig maar niet iedereen was het hierover met me eens. We genoten van de meerstemmigheid, de verfrissende radicale eerlijkheid en sloten met zijn allen deze zoekende personages in ons hart.
Door Femina Libera sinds 13 dagen
Mohamed
Mbougar Sarr schreef met ‘De diepst verborgen herinnering van de mens’ een boek
als een literaire houdgreep die in ieder hoofdstuk wat strakker wordt
aangeschroefd. Hij vertelt het verhaal van Diégane, een jonge Senegalese auteur
die in de ban raakt van een mysterieuze cultroman uit de jaren dertig. Het boek
heeft een beheksende invloed en drijft hem op een eindeloze queeste.
Bij Sarr
gloeit iedere zin van de urgentie en de tomeloze schrijfdrang. Hij verbindt
ideeën over kolonialisme en kunstenaarschap, politiek en vriendschap, vrijheid
en traditie. Zijn boek is bezield door een mystiek magisch-realisme en diep
geworteld in orale verteltradities. Hij vertelt verhalen in verhalen in
verhalen waardoor je soms vergeet wie er aan het woord is. Dat is niet erg want
de verteller doet er in feite niet toe. Het zijn de verhalen die ertoe doen,
virtuoos door Sarr in vonkende zinnen neergepend (overigens magnifiek vertaald
door Jelle Noorman).
Door Jan Dertaelen sinds 13 dagen
‘Vermogen’ is een indrukwekkend ambitieuze roman waarin
Hernan Diaz de vele facetten onderzoekt van macht en manipulatie. Dat begint
bij de gewetenloze invloed van het hoofdpersonage op de financiële markten en
de ondoorgrondelijke machtsverhoudingen tussen hem en zijn vrouw, maar het
wordt subtieler wanneer je begint te begrijpen dat je ook als lezer voortdurend
wordt gemanipuleerd. Telkens opnieuw word je verleid in een andere versie van
de feiten te geloven, en iedere keer kom je bedrogen uit. Diaz toont hoe
makkelijk fictie zich voor waar laat aannemen, hoe ze de werkelijkheid
infiltreert en naar haar hand zet.
De mens laat zich nu eenmaal graag misleiden, of het nu door
romanschrijvers of beursmakelaars is, door geliefden of krantenkoppen. Als de
leugen aantrekkelijker is dan de waarheid, lepelen we ze met smaak naar binnen.
En zeker als ze is neergepend in Diaz’ voortreffelijke proza dat in ieder deel
van toon en register verandert, soepel modulerend bij iedere perspectiefwissel,
maar altijd trefzeker en verfijnd. Het maakt van ‘Vermogen’ een uitdagend en
intrigerend boek dat smeekt om herlezen.
Door Jan Dertaelen sinds 2 maanden en 24 dagen
In de bundel ‘In het labyrint’ zijn fragmenten verzameld die
Kafka schreef tussen 1917 en 1924, het jaar van zijn dood, en die nooit eerder
naar het Nederlands werden vertaald. Het zijn korte bespiegelingen en absurde
anekdotes, sommige niet meer dan een paar regels lang, andere de opmaat voor
verhalen over een Olympische zwemkampioen die niet kan zwemmen of een man die
gevangen zit in een doornstruik. Het Duits kent er een mooi woord voor dat zich
niet eenvoudig laat vertalen: Gedankenblitze. In het Nederlands wordt dat
zoiets als gedachtenflitsen of ideeënbliksem. Dat klinkt misschien niet even
elegant, maar het raakt wel aan wat deze stukjes en fragmenten in wezen zijn:
vinnig oplichtende scènes uit de duistere gangen en kamers van Kafka’s
labyrintische binnenwereld. Ze genereren hetzelfde effect als de bliksem in een
pikzwarte nacht: aan een enkele flits heb je genoeg om een vermoeden te krijgen
van het landschap dat je omringt, de diepte en de grootsheid ervan.
Kafka had het over ‘de bevroren zee in ons’ waarbij het
schrijven ‘de bijl is’ waarmee die zee ‘moet worden opengehakt’. Deze slanke
maar indrukwekkende bundel volstaat om een idee te krijgen van de onmetelijke
oceaan waar Kafka’s schrijverschap uit oprees.
Door Jan Dertaelen sinds 2 maanden en 24 dagen
Richard Osmans Moordclub op donderdag is een ideaal
boek om een druilerige najaarszondag mee te spenderen. Met zijn gevatte humor
en tekenende beschrijvingen maakt Osman het onmogelijk om niet te houden van
zijn extravagante hoofdpersonages. Vier kranige bejaarden onderzoeken een moord
die mogelijks gelinkt kan worden aan de baas van hun luxueuze bejaardentehuis
en interfereren hiermee met het onderzoek van de charmante lokale politie. Het
fijne aan het boek is dat je er luidop mee zal lachen, maar ook mee zal huilen.
Het is een aangenaam mysterie voor zij die niet erg van enge thrillers houden,
maar wel perplex willen staan van de uiteindelijke ontrafeling. Daarbovenop
zijn er ondertussen al 3 losstaande delen uit, waardoor je niet direct afscheid
moet nemen van je nieuwe favoriete personages.
Door Merel Vanegeren sinds 2 maanden en 27 dagen
"He views it as a black thing, a savage thing, I see it in his eye. All the time they just keep on provoking us. Then when we strike back, it proves all the prejudice they carry in their hearts."
Jacqueline Roy slaagt er in "De dikke dame zingt" heel goed in om een zwaar thema in een leuke, humoritische roman te verwerken. Het is vooral Gloria die met haar onaangepast sociaal gedrag en het besef ervan een plaatsje in je hart inneemt.
Roy baseerde zich voor dit boek deels op haar eigen ervaringen als zwarte vrouw in de psychiatrie. Het resultaat is een treffend portret van twee vrouwen die kracht vinden in hun gedeelde kwetsbaarheid, terwijl ze moeten navigeren door een systeem dat hen niet beschermt.
Door Katrien Merckx sinds 2 maanden en 27 dagen
Het boek "The trial of Julian Assange : a story of
persecution" is een indrukwekkend achtergrondonderzoek over de politieke
vervolging van Julian Assange, oprichter en uitgever van Wikileaks.
De auteur Nils Melzer, prof.Internationaal Recht en voormalig VN rapporteur
over martelingen, getuigt over zijn aanvankelijke aarzeling, naar eigen zeggen
was hij sterk beïnvloed door de wijdverspreide karaktermoord op Assange in de
officiële media.
Melzer geeft in dit boek antwoorden op onze vragen, op basis van zijn zeer
uitgebreide dossierkennis.
We lezen het verhaal van een man die reeds 12 jaar wordt vervolgd omwille van
het onthullen, het publiceren van misdaden begaan door overheden: marteling,
corruptie, willekeurige executies van ongewapende burgers....
Dit boek is het verhaal van rechterlijke willekeur in westerse landen die zich
officieel profileren op vlak van mensenrechten.
Een verhaal van samenspannende inlichtingendiensten, van illegale CIA acties
w.o. hun moordplan op Assange in Londen, een verhaal van manipulatieve media...
Dat alles met hun doel Julian Assange te vernietigen.
Door dit onderzoek te lezen ben ik meer dan ooit overtuigd van het belang van
deze zaak i. v. m. persvrijheid.
Assange zelf hoort geenszins in de Britse supermax gevangenis waar hij al
3,5 jaar psychisch gemarteld wordt. Een uitlevering aan USA betekent zijn
dood. Assange ontving talrijke internationale prijzen, een grootse
wereldwijde beweging en 100en belangrijke organisties steunen hem want
het is werkelijk hoogtijd voor zijn vrijlating!
De lectuur van dit boek maakt zoveel duidelijk.
Magda Theuns, trouw lid van onze leesgroep literatuur
Door . DwarsLezers sinds 2 maanden en 27 dagen
De laatste, magistrale roman van de recent overleden Spaanse
auteur Javier Marías is een sfeervolle spionageroman met diepe filosofische
gronden. Welke daden bepalen ons leven, welke verantwoordelijkheden rusten op
onze schouders, hoe slagen mensen erin om verder te gaan en het verleden achter
zich te laten? Zoals steeds is zijn taal precies, glashelder en geritmeerd in
royaal uitdijende zinnen die hun onderwerp omcirkelen, bevragen en ontrafelen.
Marías serveert de vragen, het oordeel laat hij over aan u.
Door Jan Dertaelen sinds 3 maanden en 27 dagen
Het vertrekpunt van
Srinivasan is dat seks zich nu teveel in de privé-sfeer bevindt met focus op
consent. Seks wordt gezien als iets natuurlijks dat buiten de politiek staat.
Het feminisme laat zien dat dat een verzinsel is. De rollen die we spelen, de
emoties die we voelen, wie geeft, wie neemt, wie eronder lijdt: al die regels
waren allang bepaald voordat we ter wereld kwamen. In deze reeks essays
probeert ze de politieke kritiek op seks opnieuw vorm te geven en na te denken
over de complexe relatie tussen seks, ras, klasse, handicap, … En zo komt ze
uit bij meerdere cruciale, politieke thema’s – gaande van
#MeToo, Incels, carceralisme, white privilege, consent, porno,
kapitalisme, wages for housework, vrijheid, anti-racisme...Name it en het komt
aan bod.
Hier en daar duikt de
kritiek op dat Srinivasan te weinig laat zien hoe ze er zelf over denkt, vooral
veel standpunten verzamelt en veel grijze zones laat. Maar geef je door de
vragen die je opwerpt, de feministes waar je naar refereert (zoals Angela Davis,
Audre Lorde, Silvia Federici), de bronnen die je leest niet al heel veel weg?
Er valt wel wat te lezen tussen de lijnen en in de voetnoten.
Wil je meer weten over het feminisme in de 21ste eeuw? Dit boek geeft je een goed overzicht van de belangrijkste thema’s, strekkingen, kritieken en - niet onbelangrijk - uitdagingen. Voor de beginner vaak wat doorbijten, voor de doorwinterde feministe misschien niet veel nieuws maar het boek brengt alle lijntjes heel mooi samen en is bijzonder leesbaar.
Door Katrien Merckx sinds 3 maanden en 27 dagen
Is het een subtiel gecomponeerde bundel kortverhalen, of
moet je De gebeurtenis toch lezen als een roman waarvan de verschillende
lagen een voor een worden afgepeld? Het is een beetje van beide: een
'roman-in-verhalen' die vernuftig en delicaat in elkaar is gezet. ‘De
gebeurtenis’ is vintage Peter Terrin: een fijnzinnige roman met een duister
randje over de grilligheden van leven en liefde.
Hier kan je de volledige recensie van Jan lezen die in De Tijd verscheen.
Door Jan Dertaelen sinds 3 maanden en 27 dagen