DE STEM VAN SULINA

Een jonge, zwangere vrouwtrekt er met haar vriend op uit om de loop van de Donau te volgen. In eenopgekalefaterd busje reizen ze stroomafwaarts, van de bron in het Zwarte Woudnaar de monding in de Zwarte Zee. Haar tocht begint als een ontsnapping, nietalleen aan de hectiek van het moderne leven maar ook aan het aanstormendemoederschap. Ze is bang voor de transformatie die ze zal ondergaan, van devrouw die ze is naar de moeder die ze zal worden en die al in haar groeit. Haarexpeditie langs de Donau zal een gesprek worden met de rivier en een reis naarzichzelf.

Van Offel creëert een verleidelijke mix van reisreportage en essayistiek, autobiografie en cultuurgeschiedenis. De veelzijdigheid van haar vertelkunst is jaloersmakend. In heldere, sprankelende zinnen rijgt ze sprookjes, reisverhalen en scherpzinnige mijmeringen aan elkaar, om moeiteloos over te gaan in een extatische, woedende woordenstroom waarmee ze eeuwenlang onrecht tegenover vrouwen van zich afspuwt.

Anneleen Van Offel schreef met ’De stem van Sulina’ een boek dat even vloeibaar is als de rivier, even grillig en slingerend, met stroomversnellingen en onverwachte zijarmen. Het is het verhaal van een zoektocht naar wie ze is als vrouw, als moeder en als schrijfster, en hoe de altijd veranderende, altijd zichzelf blijvende rivier een inspiratie kan zijn, een levensstroom die verbindt met oeroude wortels. Of hoe een reis ook een thuiskomst kan zijn.

Door Jan Dertaelen