Korte beschrijving/Annotatie

Een man alleen. Hij gaat bij een oude dame werken als vrijwilliger in zijn oude stiel: plantsoenarbeider. In de schuur van de boerderij staan oude auto's en hij ontdekt een passie.

Tekst achterflap

Een eenzame weduwnaar erft het afgelegen boerderijtje van zijn moeder. Om wat te doen te hebben meldt hij zich bij de plaatselijke Vrijwilligerscentrale. Hij gaat aan de gang in zijn oude stiel, plantsoenonderhoud, bij een oude dame die alleen op een landgoed woont. Op een dag betreedt hij een schuur...

Slogan/Promotie

Eigenlijk ga ik bij het schrijven van deze verhalen te werk als een kunstschilder: voor mij staat een wit doek dat ik met kleur wil vullen. Dat lege doek is in deze novellen een man met een beperkt bestaan, kleurloos, eenzaam en teruggetrokken. Dan treft hij een kat, hond, kind, paard of vrouw die dat lege blad inkleurt. En dan nu een Oldtimer. De man komt tot leven, dat hij in dienst stelt van de ander. Dat doet deugd aan zijn geatrofieerde altro; het vervult hem met een liefde voor die ander, een niet-egoïstische liefde. Een soort reset and play, hem geschonken door de goden of het noodlot, of gewoon door zijn eigen verlangen.

Biografie

De werktitel was: Man en Auto. Geschreven na Man en Hond, Man en Paard, Dickie (Man en kind) en Fietsen. Ik heb ooit ook een Mehari opgeknapt, vandaar. Vragen als: “Wat als?” en “Hoe verhoud ik mij tot...” houden mij meer en meer bezig. Het eerste deeltje avant la lettre in deze serie (als je daar al van kan spreken) is Man en Kat, dat De reis van Chéri is gaan heten toen ik het geschreven had, in 2017, over mijn reis door Ierland met een kat. Dat was nog verteld langs de werkelijkheid, zoals ik die beleefd had. Man en Hond is pure fictie, het viel me in toen ik in Chartres was voor onderzoek aan de kathedraal, waar ik een historische roman over schrijf. Die korte novellen bevallen me wel, na The beautiful reset van 600 pagina’s.

Details