Juan Carlos Onetti

Onetti (1909 - 1994) rekende deze dunne roman zelf tot zijn beste werk: het raadselachtige, verstoorde portret van een man die zich laat opnemen in een sanatorium. De schrijver speelt een sluw en delicaat spel met zijn lezer. Alle informatie die je krijgt ontstaat in de dagdromen van een nieuwsgierige, glurende buitenstaander. Je deint mee op de stuwende cadans van zijn steeds verder golvende verzinsels. Tegen beter weten in word je zijn medeplichtige, laat je jezelf inwikkelen in een net van leugens en fantasie. En net dat is de overrompelende kracht van Onetti's vertelkunst: je loopt er met open ogen in, geïmponeerd door de rijke taal en de complexe, uitwaaierende zinnen die je steeds verder het labyrint in lokken.

Door Jan Dertaelen