Almudena Grandes  (7 mei 1960 - 27 november 2021) is al een aantal jaren een van de best verkopende en meest geprezen literaire auteurs in Spanje. Ze debuteerde met erotische verhalen, maar al snel werden de 35 jaren van de Franco-dictatuur, de zwarte bladzijden van de Spaanse geschiedenis van de 20ste eeuw, een belangrijk thema in haar romans. Grandes werkte een project uit waarin zes romans die periode op een andere manier belichten, met o.a. Het ijzig hart, De vijand van mijn vader, De drie bruiloften van Manolita en De patiënten van Dokter Garcia.“Wij zijn kleinkinderen van de generatie die het verleden als een zware last met zich mee moet dragen”, zegt de Grandes. “Wij zijn opgegroeid in stilte. Voor de republikeinen was praten gevaarlijk.” Als kind van de generatie van na de burgeroorlog en de Franco-dictatuur, kan zij (°1960) met haar romans die stilte doorbreken. Ze vertelt haar verhalen vanuit het perspectief van de mensen die zich niet konden neerleggen bij de overwinning van Franco, van het verzet dus. Dit verantwoordt ze zo: “Zij hebben hun bijdrage geleverd in de strijd tegen het franquisme, maar kregen daarvoor nooit publieke erkenning.”Grandes was tevens historica. Ze deed heel veel research over de Spaanse burgeroorlog, en vermengt in haar romans historische feiten met fictieve karakters en gebeurtenissen.Maar boven alles schreef ze fantastische, meeslepende, spannende verhalen over vriendschap, liefde en moed waarin ze persoonlijke drama’s prachtig afzet tegen het grote drama van de burgeroorlog. Moedig zoals Manolita, die pas 18 is als het leven haar op de proef stelt. Of Nino, negen jaar en de zoon van een Guardia Civil, die opgroeit in bittere armoede, in een kazerne in het Spaanse dorpje Fuensanta, waar de oorlog niet eindigt.

Link naar artikel op InSpanje.nl